گسترش فضاهای مجازی در بین اقشار مختلف جامعه با استقبال روبه رشدی که داشته مرزهای فردی، اجتماعی وفرهنگی را درنوردیده و گاه غالب بر فضای واقعی شده است. تا بدانجا که علیرغم کاربردها و فواید مختلف آن نگرانیهایی راجع به پیامدهای منفی اش مطرح گردیده است. این تحقیق در یک چارچوب کلی، با هدف بررسی زمینه های آسیب پذیری فردی و اجتماعی کاربران توجه نموده ضمن اینکه دیدگاه های پیشگیرانه کاربران را نیز در این مورد جویا گردیده است. در این تحقیق به شیوه پیمایشی از بین کلیه خانوارهای ساکن بندرعباس 384 نفر نمونه به طور خوشه ای انتخاب و با استفاده از پرسشنامه محقق ساخته مورد مطالعه قرار گرفتند. بر اساس نتایج جوانان 15 تا 30 سال با یک تا سه ساعت بیشترین کاربری فضای مجازی را داشته اند. بیش از یک سوم پاسخگویان هیچگونه آشنایی با قوانین و مقررات فضای مجازی نداشته اند. بیشترین آسیب پذیری در بعد فردی- اجتماعی بوده اکثریت پاسخگویان ضمن تاکید برابعاد آسیب زایی فضای مجازی نسبت به قابل پیشگیری بودن آن از طریق آموزش، کنترل خانواده ها، مسئولیت خود فرد و نظارت پلیس سایبری تاکید داشته اند.  در مجموع با توجه به نتایج زمینه های آسیب زایی و آسیب پذیری مطروحه ایجاب می کند تا با طراحی مناسب و اقدامات پیشگیرانه و اتخاذ استراتژیهای مناسب به مقابله با آسیبهای  بالقوه فضاهای مجازی پرداخته شود.